De republikeinen vormden een politieke fractie in het Parlement van Libertas. De leden van deze fractie waren anti-monarchistisch en legden mee de basis voor het presidentieel systeem van de Libertaanse Republiek na de revolutie van 1859. Ook voor de opstanden van 1859, tijdens de laatste maanden van de monarchie, hadden de republikeinen reeds een beeld over de republiek in gedachten. Hun leider was de latere president Joseph Boskerk.
Geschiedenis[]
De fractie ontstond na de Libertaanse Revolutie in 1859. Na de parlementsverkiezingen van 1860 werden de republikeinen de grootste fractie in het Parlement. Hun grootste tegenstanders waren de monarchisten, katholieken en protestanten. De republikeinen werden onrechtstreeks geleid door president Joseph Boskerk, die Willem Lange als eerste minister had aangeduid.
De katholieken en protestanten verenigden zich in 1863 in de Christelijke Partij en een jaar later zou een groot deel van de republikeinen overstappen naar de pas opgerichte Liberale Partij, waaronder eerste minister Willem Lange. Bij de verkiezingen in 1864 was de republikeinse fractie gehalveerd in leden.
In 1868 nam Boskerk niet deel aan de presidentsverkiezingen en bestond de republikeinse fractie uit slechts een tiental aanhangers. Het overgrote deel van de republikeinen was overgestapt naar andere parlementaire fracties. De republikeinse fractie bestond tot 1876. De laatste republikeinse presidentkandidaat was Otto Bergher in 1872.
 |
Dit artikel is een beginnetje. U wordt uitgenodigd om dit artikel te bewerken en iets aan dit artikel toe te voegen. |  |